Tuesday, May 02, 2006

Άντε πάλι

Πω, πω άντε πίσω στη δουλειά αύριο. Αυτό είναι το κακό με τις αργίες που πέφτουν Δευτέρα: Η επιστροφή μετά από τη ρέκλα. Κι όσο προχωράει η ηλικία, τόσο ακούμε και στην αρχή της αδράνειας: μέχρι να πάρουμε μπροστά ξημερώνουμε.

Θυμάμαι και τα παλιότερα: τότε στο σχολείο που επιστρέφαμε μετά από δύο εβδομάδες καθησιό το Πάσχα και έπρεπε να ξέρουμε και αυτή την προσευχή για την Ανάσταση που μας έβαζε ο δάσκαλος. Κάθε χρόνο τη μάθαινα και κάθε χρόνο την ξεχνούσα. Και κάθε χρόνο την άφηνα για την τελεταία στιγμή, το βράδυ της Κυριακής του Θωμά. (Καημένοι Θωμάδες, όχι μόνο σας λένε και άπιστους αλλά και γιορτάζετε την παραμονή της επανόδου!).

Και όχι ρε πούστηδες Άγγλοι, δε θα πάω στο κρεβάτι από τις εννιά!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home