Πρόβλημα

Αντικειμενικό πρόβλημα στη συγγραφή blog προς το παρόν:

Κρύωμα και συνεπώς:
Μύτη μελιτζάνα (στο μέγεθος προστέθηκε και το χρώμα)
Μύτη σε ακμή παραγωγής (μη ρωτάτε τι παράγει - ξέρετε).
Μάτια κόκκινα και μικρά. Και πρησμένα σαν να έχουν φλερτάρει με τον Mike Tyson.
ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ (ο πιστότερος καταναλωτής PARACETAMOL αυτές τις μέρες)
Κρυάδες, γενικώς…
Πονόλαιμος σα να έχω καταπιεί έναν κάκτο και αυτός να έχει σκαλώσει ακριβώς στο μήλο του Αδάμ.
Βήχας τέτοιος που κάθε φορά που έρχεται σταματάω να αναπνέω για κανένα λεπτό (οπότε μπλαβίζω σαν πνιγμένος – καλό, ε;) και με πονάει η κοιλιά από το σφίξιμο και τις συσπάσεις.
Να μην πω τι βγαίνει με το βήχα – όχι δεν καπνίζω.
Το χειρότερο, δε μπορώ να λείψω από τη δουλειά (είμαι αναντικατάστατος, είπαμε) και δεν αναρρώνω.
Σήμερα νόμισα ότι τα παίξω στο μετρό που είχε καθυστέρηση. Ότι θα παραδώσω το πνεύμα, εδώ στα ξένα, τη μαύρη ξενιτιά.
Ευτυχώς αυτή η πονόψυχη κινεζούλα μου μαγείρεψε κάτι το απόγευμα και δεν πρόσθεσα τον υποσιτισμό στο πρόβλημα (είναι καλά τα noodles για τη γρίπη μαμά;)

Πολυάριθμοι αναγνώστες μου υπομονή. Σύντομα θα είμαι και πάλι κοντά σας.

Κανένα θαυματουργό γιατροσόφι στο μεταξύ;