Beam me up Scotty...

Πάντα μου άρεσαν τα πρωινά της Κυριακής - όταν δε δουλεύω εννοείται.
Γαλήνη και ησυχία.

Και επειδή οι παλιές συνήθειες δεν ξεχνιούνται έτσι εύκολα, ελληνικός καφές και ελληνική εφημερίδα (on line).

Τίποτα δε μου ζαλίζει τα αυτιά.
Μεταφορά σε άλλο τόπο και - ίσως - σε άλλο χρόνο.

Σε εποχές γαλήνιων ηλιόλουστων Κυριακάτικων πρωινών,
εκεί στην επαρχία,
σε βραδύτερους ρυθμούς,
σε πιο διάφανο, φρέσκο αέρα,
σε μυρωδιές από τον κήπο,
σε φιλικούς ήχους από τους ανθρώπους τις γειτονιάς,
στο παιχνίδι με τα χώματα,
στη "μπάλλα" και τις ρακέτες,
στο Φάνη, το Σπύρο, τη Βανέσσα και τη Μαρία,
που έχω να τους δω περίπου δέκα χρόνια.

Ουπς, ξεχάστηκα.
Beam me up Scotty!!!