Εδώ ο τερματοφύλακας πριν το πέναλτυ. Άγνωστο τι θα χτυπήσει την πόρτα.

Χτυπάει η καρδιά μου δυνατά από το πρωί σήμερα. Τόσο δυνατά που νομίζω ότι θα καταλάβουν και οι άλλο, δεν επιτρέπονται τώρα αυτά. Είμαι αυτός που πρέπει να δίνω λύσεις, οι άλλοι περιμένουν από μένα.

Δεν είμαι φτιαγμένος από μαγκιά. Σκέφτομαι σε κάθε βήμα και φοβάμαι. Φοβάμαι πολύ και φαίνεται μερικές φορές. Πώς το κάνουν οι άλλοι; Εγώ τους παίρνω σπίτι μου και τους βλέπω και στον ύπνο μου. Και μισώ κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνο, γιατί πάλι κάτι τρελό θα είναι και πάλι θα πρέπει να δώσω λύση. Και θα καταναλώσω ακόμα λίγο από μένα, πόσο θα κρατήσει αυτό;

Θέλω να βάλω το μυαλό μου σε πάγο να μη σκέφτεται. Να πάρω μια βαθειά ανάσα και να διώξω τα καυσαέρια που έχω μέσα μου.