Όχι, αδερφέ, δεν τελείωσες. Είναι άπατο ετούτο το ποτήρι. Και το ένα κακό φέρνει το άλλο, πιασμένα χέρι χέρι. Μέχρι πότε θα λιώνω;
Είμαι σαν εκείνα τα σκυλιά που πειθήνια κάνουν ό,τι τους λένε, τρώνε όποτε τους ρίχνουν φαγητό και κοιμούνται όταν θέλουν οι άλλοι. Πέρασε από πάνω μου η μοίρα και ένοιωσα πόσο αδύναμος είμαι.
Όταν θα έρθει, θα σε παρασύρει. Θα σε σβήσει από το χάρτη, θα σε λυγίσει. Και όλη σου η δύναμη δε θα αρκεί να σε κρατήσει όρθιο. Όπου θέλει θα σε πάει και θα προσπαθείς να κρατηθείς από κάπου αλλά δε θα υπάρχει στεριά ούτε μπροστά ούτε πίσω. Είσαι τόσο μικρός...
Είμαι ακριβώς εκεί: χωρίς στεριά ούτε μπροστά ούτε πίσω. Δεν είμαι αυτό που ήμουν ούτε αυτό που θα γίνω.