Πάλι εδώ λοιπόν.
Τώρα έχω πρεσβυωπία. Κι ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι θέλω.
Μου είπε όπου κι αν πας θα κουβαλάς τον κόσμο σου μαζί σου. Άλλαξα και δεν άλλαξα.
Όταν είμαι μόνος μου είμαι ο ίδιος. Όταν είμαι με εκείνους όμως είμαι καλύτερος.

Και κατάφεραν να με τραβήξουν από το τραβηχτικό παρελθόν.
Δε νοσταλγώ και δε θέλω να γυρίσω πίσω.
Δε μου λείπουν τα παλιά, θέλω τώρα να ζήσω μαζί τους για πάντα.
Ό,τι περνάει και δεν το ζω, το χάνω. Κι έχω χάσει τόσο χρόνο.

Θέλω να είμαι μαζί τους για πάντα.
Να νιώθω τη ζωή να σπαρταράει μέσα τους όταν τα αγκαλιάζω.
Θέλω να ακουμπήσουν πάνω μου και να γίνω κομμάτι του κόσμου τους.
Και τωρα και μετά, στα δύσκολα.

Και τώρα έκανα κάτι.
Θα μπω στη ζωή τους ακόμα κι αν σκοτώσω λίγο από εμένα.
Δεν ξέρω που θα βγω, ξέρω ότι πρέπει να ζήσω το ταξίδι.
Γιατί έχω ήδη πρεσβυωπία και δεν προφταίνω.